hakkında şirket haberleri "Rönesans Sonrası'nın Üç Kahramanı"nın en küçüğü Raphael Santi

"Rönesans Sonrası'nın Üç Kahramanı"nın en küçüğü Raphael Santi

Rafael Santi(Raffaello Sanzio da Urbino, tam adı Raffaello Sanzio da Urbino, 28 Mart 1483 veya 6 Nisan - 6 Nisan 1520), genellikle Raphael (Raphael) olarak bilinir, ünlü birİtalyan ressam, aynı zamanda "Üç Kahramanın" en küçüğüdür.Rönesans Sonrası", Rönesans'taki bir sanatçının ideal güzellik kariyerinde başarabileceğinin zirvesini temsil ediyor.

Mizacı barışçıl ve zariftir ve çok sayıda yaratmıştır.Madonna heykelleridinginliği, ahengi, ahengi, simetriyi, kusursuz ve dingin düzeni bütün olarak barındırır eserleri.

Oluşturma özellikleri

Raphael, babasının yumuşak ve narin resim üslubundan ve çocukluğundan beri Urbino okulundan etkilenmiş ve özgün bir yola girmiştir.25 yaşından önce çok sayıda Madonna heykeli yapıldı ve bu nedenle tüm dünyada ünlü oldu.Eserlerindeki Madonnalar ne geçmişin acı görüntüleridir, ne de Venedik okulunun bohem Madonnalarından farklıdır.Tıpkı dünyadaki anneler gibi, sıcacık insanlıkla dolu, dingin ve erdemli kadınların görüntüleridir.1504'te Floransa'ya geldi ve Leonardo da Vinci'nin "duman" olarak bilinen tekniğini öğrenerek yeni bir stil oluşturdu.

Raphael'in çalışması sükunet, uyum, uyum, simetri ve mükemmel ve dingin bir düzenin örneğidir - bu anlamda, çalışması gerçekten de "hümanist ve rönesans dünyasının zirvesi" olarak adlandırılabilir (Giuliano Briganti, 1988).

Eserlerin takdir edilmesi

1504'ten 1508'e kadar, Raphael'in Bakire'nin en ünlü resimleri şunlardır: "Büyük Dük'ün Bakiresi", "Çimlerdeki Bakire", "Bahçedeki Bakire" vb."Bahçedeki Bakire" en iyisidir.Dini bir tablo olmasına rağmen dünyada mutluluk ve güzelliklerle doludur.Bakire yan yan oturur, biri İsa, diğeri Vaftizci Yahya olan iki oyuncu çocuğa bakar.Resmin çizgileri yumuşak, uzak manzara güzel, yakından manzara çiçeklerle dolu;gökyüzünde yumuşak parıltıyı yansıtan birkaç açık beyaz bulut var.Aşk ve manzara şiir açısından zengindir.

1508'den 1520'ye kadar Raphael'in sanatsal yaratıcılığı zirveye ulaştı.İlk Vatikan salonu, şair de la Hinjadur'un şiirlerine göre boyanmıştır."Ayinlerin Tartışması", "Atina Okulu", "Parnassus Dağı" ve "Üç Erdem" gibi bu freskler, Vatikan tarafından Hizmet Edilen için tasarlanmış olsa da, Raphael ustaca kendi hümanist fikirlerini somutlaştırdı.Raphael, Vatikan Sarayı'nın ikinci odası için şair della Eliodoro'nun şiirlerine dayanarak dört fresk hazırladı: "Heliodoro tapınaktan kovuldu", "Polsina'da Ayin" ve "Peter kurtarıldı" Hapishane ve "Papa Attila ile Buluşuyor" ", bu resim grubunun teması, Papa'nın gücünü ve zaferini kutlamaktır. Bunlar arasında, Peter'ın hapishaneden kurtarılması en heyecan verici olanıdır. Sanatçı, meleğin kurtarılmasının zeka, cesaret ve gergin ve heyecan verici ayrıntılarını anlattı. insanlar tarafından övülen canlı olay örgüleri ve üstün becerileri ile hapishaneden Peter'ın portresi. Raphael, Vatikan Sarayı'nın üçüncü salonu için "Borch Sarayı'nda Yangın Alarmı" duvar resmini yarattı. Başlangıçta Papa IV. Leo'nun mucizesini tanıtmak içindi. yangını söndürmek için dua eder, ancak burada kendi güçlerine güvenerek ateşi yenen İtalyan emekçilerinin övgüsünü söyler.Raphael'in bu dönemdeki en ünlü portreleri "Papa Julius II" ve "Papa Leo X" dir.Julius II tasvir edilmiştir. iradeli biri olarakve şiddetli görüntü, Leo X Shi ise uğursuz ve kurnaz bir kariyerist olarak tasvir edilir.Ayrıca "Kardinal Torifolizio'nun Portresi", "Cascilion'un Portresi", "Giovanna Darragona'nın Portresi" vb. eserler Raphael'in bu dönemdeki en seçkin eserleridir ve karakterlerin özelliklerini ifade etmede iyidir.ve tavır.Bununla birlikte, sanatçının en iyi yeteneği, "Aragonlu Johanna" ve "Dona Villata" gibi kadın güzelliğini ifade etmede hala iyidir.İlki, karakterlerin asil durumunu ifade etmek için fuşya kadife ve koyu kahverengi tonlarını kullanırken, ikincisi kasların hassasiyetini ve peçenin şeffaflığını tanımlamak için altın tonlarını kullanır.

Bakire'nin Raphael'in sonraki dönemindeki en ünlü heykelleri "Sandalyedeki Bakire" ve "Sistine Bakire" dir."Sandalyedeki Madonna"da Raphael, Bakire ve Çocuk arasındaki anne ve çocuk sevgisinin derin aile sevincini tanımlamak için dünyadaki yaygın aile neşesi sahnelerini kullanır."Sistine Madonna" da Raphael, geleneksel olmayan bir şekilde bir dizi yeni ifade tekniğini benimsedi ve insanların Bakire'yi hareket ve hareket hissi açısından izlemesine izin verdi.Hareket duygusu ve melodi benzeri bir hareketle, bu şaheser Mona Lisa ile kıyaslanabilir olarak kabul edilir ve insan kültür ve sanatının hazine evinde nadir bulunan bir hazinedir.

Kısa ömründe Raphael 300'den fazla eser yarattı.Sanatı sonraki nesiller tarafından "klasik sanat" olarak kabul edilir ve eserleri "yaratıcı modeller" olarak kabul edilir ve yüksek bir itibara sahiptir.

Karakter etkisi

Raphael'in resimlerine Bakire'nin resmi hakimdir, bu nedenle insanlar Raphael'i Bakire'nin narin ve esnek görüntüsüyle ilişkilendirmeye alışkındır [132].Papa Vatikan'ın bir saray ressamı olarak en büyük onura sahiptir.Leonardo da Vinci ve Michelangelo ile birlikte İtalyan Rönesansının üç ustası olarak da bilinir.Yüzyıllar boyunca en büyük dahi ressam olarak övüldü.Görünüşe göre Raphael, sorgusuz sualsiz, sınırsız bir şair, ressam ve çevikliğe sahip insanüstü bir yetenekti.Rönesans Neoplatonizminin sanatsal ideallerini görselleştirmesi kolaymış gibi görselleştirdi.

Raphael'in sanat tarihinde İtalyan Rönesans sanatına yaptığı büyük katkı, kimsenin inkar edemeyeceği tarihi bir gerçektir.Raphael, zeka ve yaratıcılık açısından sanatsal başarı açısından Da Vinci kadar iyi olmasa da;üslup ve üslup açısından Michelangelo kadar iyi değil;renk ve duyarlılık açısından, Venedik okulu kadar iyi değil, ancak tam anlamıyla oynayabiliyor Kapsamlı sanatsal dehası, Rönesans'ın en parlak sanatsal başarılarından bazılarını yaratmasına izin verdi.Raphael, önceki nesil sanat ustalarının resim stillerinin ve tekniklerinin özünü çok erken özümsedi ve daha sonra bu özleri gerçek yaratımında birleştirdi ve özellikle Rönesans dönemini tanımlayan dünyanın ideal güzelliğinin performansına odaklandı.Sanat ruhu uzlaştırır, onu nazik ve yumuşak bir hümanist sanat ustası yapar.İdealleştirilmiş güzelliğin bu uyumu, Raphael'in sanatının ruhudur.

Raphael, Neoplatonizm'in sanatsal idealini benimsedi ve rafine resim becerileri ile Rönesans hümanizmini en uç noktaya getirdi.Ondan geriye pek fazla eser kalmamasına rağmen, eserlerinin parlaklığı sonraki nesiller üzerinde geniş kapsamlı bir etkiye sahip olacaktır.Raphael, önceki nesil sanat ustalarının tekniklerinden besinleri çıkardı ve yumuşak, yuvarlak ve tam uyumlu bir güzelliğe dönüştü.Madonna serisi eserleri sanat tarihindeki ender şaheserlerdir.Laik bir yaklaşımla Raphael, geleneksel dini temaları gerçek hayatta ideal güzellik olarak tasvir eder, sıradan insanların çizgisel parlaklığını övür ve hümanist düşüncesini daha da yansıtan mutluluk ve neşe doludur.Sonraki nesiller tarafından "klasisizm" olarak bilinen Raphael'in sanatı, sadece barok üsluba ilham vermekle kalmadı, aynı zamanda 17. yüzyıl Fransa'sındaki klasik okul üzerinde de derin bir etkiye sahipti.Sanat tarihi açısından bakıldığında, Raphael yalnızca Rönesans ressamı değil, aynı zamanda sonraki nesiller için yeni bir yaratıcı yöntemler penceresi açmıştır.